celu. Ma uzasadnić jego niepodważalną rolę społeczną. Ma być dla niego alibi i w tym celu pozostawać nieustannie popularna. Wszystko jest w porządku, skoro dzieła nadal powstają i wywołują zainteresowanie. Potwierdzają w ten sposób żywotność burżuazyjnego sposobu życia.<br> Ta właśnie postawa musi być zaatakowana w procesie tworzenia alternatyw, ponieważ pozbawia sztukę źródeł rozwoju, bez których musi ona więdnąć i tracić znaczenie społeczne. Chociaż sztuka globalnie potraktowana jest wolna w swym rozwoju od uwarunkowań wynikających z kryzysu, brak wystarczająco przekonujących dowodów, by mówić o jej załamaniu, a sądy takie słyszymy niejeden raz. Sztuka żyje jak każdy organizm społeczny, z którym pozostaje w