Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Sztuka
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1974
Tytuł: Sztuka
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1974
klasycznym). Wchodząca tu w grę analogia zasługuje wszelako na oddzielne rozważenie.
Urszula Dobrzycka
PRZESTRZEŃ CZAS I SZTUKA
Dość powszechnie wiadomo, że socjologia sztuki boryka się wciąż z podstawowymi kłopotami dotyczącymi określenia przedmiotu oraz metod badania. Najbardziej dyskusyjne są pytania o to, jak ją uprawiać, by pod wpływem czynników wyjaśniających dzieło sztuki nie rozpadło się lub -co na jedno wychodzi - pozostało niewzruszone; jak pogodzić założoną w tym ujęciu nieautonomiczność sztuki z jej swoistymi funkcjami i charakterem. Socjologia wobec tych zagadnień pozostaje zasadniczo bezradna, przynajmniej na obecnym etapie, absorbują ją bowiem głównie charakterystyki ilościowe sztuki jako faktu społecznego. Konstruktywnych propozycji w rozwiązaniu trudności
Urszula Dobrzycka
PRZESTRZEŃ CZAS I SZTUKA
Dość powszechnie wiadomo, że socjologia sztuki boryka się wciąż z podstawowymi kłopotami dotyczącymi określenia przedmiotu oraz metod badania. Najbardziej dyskusyjne są pytania o to, jak ją uprawiać, by pod wpływem czynników wyjaśniających dzieło sztuki nie rozpadło się lub -co na jedno wychodzi - pozostało niewzruszone; jak pogodzić założoną w tym ujęciu nieautonomiczność sztuki z jej swoistymi funkcjami i charakterem. Socjologia wobec tych zagadnień pozostaje zasadniczo bezradna, przynajmniej na obecnym etapie, absorbują ją bowiem głównie charakterystyki ilościowe sztuki jako faktu społecznego. Konstruktywnych propozycji w rozwiązaniu trudności
klasycznym). Wchodząca tu w grę analogia zasługuje wszelako na oddzielne rozważenie. <page nr=40></><br><br><div type="art" sex="f"><au>Urszula Dobrzycka</><br><tit>PRZESTRZEŃ CZAS I SZTUKA</><br> Dość powszechnie wiadomo, że socjologia sztuki boryka się wciąż z podstawowymi kłopotami dotyczącymi określenia przedmiotu oraz metod badania. Najbardziej dyskusyjne są pytania o to, jak ją uprawiać, by pod wpływem czynników wyjaśniających dzieło sztuki nie rozpadło się lub -co na jedno wychodzi - pozostało niewzruszone; jak pogodzić założoną w tym ujęciu nieautonomiczność sztuki z jej swoistymi funkcjami i charakterem. Socjologia wobec tych zagadnień pozostaje zasadniczo bezradna, przynajmniej na obecnym etapie, absorbują ją bowiem głównie charakterystyki ilościowe sztuki jako faktu społecznego. Konstruktywnych propozycji w rozwiązaniu trudności
