Polska jesień nadchodzi, pogodna i nagrzana,<br>i złocista, jak uśmiech dziecka...<br>A może, mój Attylo, pan twierdzi, proszę pana,<br>że "polska jesień'' jest też niemiecka?<br><br>1939&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;DŁUGOM BŁĄDZIŁ I SZUKAŁ&lt;/&gt;<br><br>Długom błądził i szukał, świat mnie zalewał jak woda,<br>pełen stworów dziwacznych, niksów, wodników, rusałek,<br>aż pewnego wieczoru znalazłem, czego szukałem -<br>żonę pochmurnooką, małego, słodkiego kobolda.<br><br>Gdy pada z deszczem zmrok, gdy męczy mnie nuda i trwoga,<br>gdy strach pospołu z psalmistą tak spijam, jak ciemne wino,<br>splatam za wierszem wiersz jak wianek z rozmarynu<br>na głowę słodkiego kobolda, na głowę małego boga.<br><br>1939&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;DZIWNI LETNICY&lt;/&gt;<br><br>Już tamci się rozjechali,<br>a czemu