tego ukrywać - lubił glinę.<br>- Jemu - wskaże na syna - też czas żony poszukać. Starym kawalerem zostanie i następcy zabraknie, tradycja garncarska w rodzinie Kraszewskich zaginie...<br>Józef zmartwienie matki obraca w żarty:<br>- Która to zechce teraz lepiglinę? A z gliną wziąłem ślub i rozwodu brał nie będę.<br>- ((Oho)), panny teraz na wsi szykowne i zgrabne, jak garnki, tyle że do miasta ciągną - wciąż martwi się Kraszewska.<br>- Miałbym na czwarte piętro, nosić glinę? -Józef nadal żartuje. Nawet gdyby chciał zamieszkać w mieście, też czułby się tam kiepsko. Czasami wypadnie Józefowi zanocować w hotelu, bywał przecież w Warszawie i Płocku, w Krakowie i dalej - jakoś