odorantów zgodnie z omówioną normą wymaga wyposażenia pracowni odorymetrycznych w kosztowną aparaturę pomiarową i klimatyzację. Konieczne jest zapewnienie stałej obsługi urządzeń przez wykwalifikowanych pracowników oraz ustalenie zasad współpracy z osobami pełniącymi funkcje oceniających zapach, poddającymi się okresowym kontrolom sprawności sensorycznej.<br>Autorzy niniejszej pracy preferują oznaczanie stężeń odorantów pośrednio -metodą ekstrapolacyjną (tab. 7.4), polegającą na wykorzystaniu :<br>&#149; rozcieńczeń próbek badanego gazu metodą dynamiczną lub statyczną (wymienioną w normie europejskiej jako metoda rozcieńczeń wstępnych),<br>&#149; rozcieńczeń w takim stopniu, aby zapach po rozcieńczeniu był dla większości uczestników pomiarów co najmniej rozpoznawalny,<br>&#149; porównań zapachu rozcieńczonego gazu z zapachem wzorców o różnej znanej