zawierającym kwas-mocznik-Triton X-100 (ang. <foreign lang="eng">acid-urea-Triton</>; skrót - AUT-PAGE). Kombinacje dwóch z tych trzech systemów znalazły zastosowanie w dwuwymiarowej elektroforezie histonów, która oddała również wielkie usługi w rozszyfrowaniu niejednorodności i zmienności poszczególnych frakcji histonowych.<br><gap><tit1>Sekwencje aminokwasowe histonów</> <br>Podstawowe właściwości, dotyczące budowy głównych klas wzorcowych histonów, podaje tab. 11.3 <gap>. Warto zwrócić uwagę, że liczba reszt aminokwasowych, a tym samym masa cząsteczkowa histonów H1 i H5, jest niemal dwukrotnie wyższa w porównaniu z najmniejszym histonem, tj. H4. Aminokwasami N-końcowymi w histonach H1, H2A, H4 i H5 są hydroksyaminokwasy (seryna w przypadku H1, H2A i H4, a treonina