w ogólnej ilości ciepła rozchodzącego się w gruncie. Gdy podłoże jest bardziej porowate, zawiera więcej powietrza, proces przenoszenia ciepła przebiega w nim gorzej. Wilgotne podłoże i zwarte powoduje wzrost wartości współczynnika jego przewodnictwa cieplnego. Wśród głównych składników podłoża największą pojemnością cieplną odznacza się woda, mniejszą ­ składniki mineralne, a najmniejszą ­ powietrze (tab. 5.3.1.1).<br> Na obszarach lądowych, ogólnie biorąc, o ilości ciepła przedostającego się w ciągu dnia i w lecie w głąb podłoża lub przepływającego z głębszych warstw podłoża ku powierzchni, co następuje przede wszystkim w nocy i w zimie, decydują głównie stosunki powietrzno-wodne cechujące dany rodzaj podłoża.<br> Podłoże