Typ tekstu: Książka
Autor: Bojarska Teresa
Tytuł: Świtanie, przemijanie
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1980
dorośli chcieli uczyć, nie wyganiać nikogo.
- Przed wojną dzieciaki z posyłką szły, chociaż nie powiem, rząd kary wyznaczał za absencyję. A tera, nawet jak kto ślabizował, przepomniał ze wszystkim.
Nie wiadomo skąd, na podwórzu zjawiły się olbrzymie ośmioosobowe ławy. Trzy. Chyba o ich pochodzeniu wiedział cokolwiek Mielczarek, bo uśmiechał się tajemniczo i kpił z małomaleńskich. Ściągnął do pomocy kowala i wspólnie powlekali obłupane z farby blaty skądś wyczarowaną czarną farbą. Chłopak, który pomagał zastrzelonemu w Wólce stelmachowi, wytargał z lamusa ledwo ostrugane deski i zbił z nich trochę krzywą tablicę. Szkoła musi ruszyć natychmiast. Surma obiecał dać pracownika, który będzie palił
dorośli chcieli uczyć, nie wyganiać nikogo.<br> - Przed wojną dzieciaki z posyłką szły, chociaż nie powiem, rząd kary wyznaczał za absencyję. A tera, nawet jak kto ślabizował, przepomniał ze wszystkim.<br>Nie wiadomo skąd, na podwórzu zjawiły się olbrzymie ośmioosobowe ławy. Trzy. Chyba o ich pochodzeniu wiedział cokolwiek Mielczarek, bo uśmiechał się tajemniczo i kpił z małomaleńskich. Ściągnął do pomocy kowala i wspólnie powlekali obłupane z farby blaty skądś wyczarowaną czarną farbą. Chłopak, który pomagał zastrzelonemu w Wólce stelmachowi, wytargał z lamusa ledwo ostrugane deski i zbił z nich trochę krzywą tablicę. Szkoła musi ruszyć natychmiast. Surma obiecał dać pracownika, który będzie palił
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego