kultur i postaw. Wszystkie wydarzenia są przedstawione z perspektywy głównej bohaterki - jak w powieści psychologicznej. Medium narracji stanowi mowa wewnętrzna Marysi i jej przyjaciółek, zawieszona między monologiem wewnętrznym a wypowiedzianym. Język narracji Panny Nikt bywa wręcz mistrzowski w udanej próbie połączenia obrazu świadomości naiwnej, w konfrontacji z "amoralnym" światem sztuki, tajnikami doświadczeń wewnętrznych i wreszcie - przestrzenią nieznanego. Panna Nikt przekracza jednak ramy powieści psychologicznej i cele psychologicznego detektywizmu. Marysia jest w tej samej mierze portretem dziewczynki w wieku dojrzewania, co figurą umowną o roli symbolicznej. W tej książce, podobnie jak w każdej opowieści inicjacyjnej, nie chodzi tylko o jednostkowy wymiar poznania