do skonfrontowania wyznawanej idei z praktyką. Ważyk był pod tym względem sprytniejszy. Miał przewagę nad Kazimierzem. Po pierwsze - dość długo napatrzył się w ZSRR, jak to tam wygląda, po drugie - był kapitanem Ludowego Wojska Polskiego i potem delegatem lubelskiego rządu. Władał zatem literaturą, bardzo gorliwie wystawiał cenzurki, niszczył niektórych poetów, tak aby zasłużyć się i nie być nigdy posądzonym o wrogie uczucie do Rosji. Jego eseje krytyczne z tych lat dzisiaj już śmieszą swoją prostacką propagandą i uproszczeniami godnymi czeladnika szewskiego. A kiedy wywęszył, że w górnych warstwach partii zaczyna się coś psuć, że pojawiają się pierwsze ruchy reformatorskie, pozwolił sobie na