pochylił się nad ekranem.<br>Chodź do nas<br>Chodź do nas<br>Bawimy się<br>Ciemno jest wszędzie<br>Ciemno jest wszędzie<br>Już mamy cię!<br>Nie będzie kolejnej szansy. Wierszyk ciągnął się w nieskończoność. Nieskończoność <br>pytań. Jakub miał wrażenie, że słyszy potworny chichot karaluszego króla.<br> <br>W domu zrezygnowany stanął nad łóżkiem żony.<br>- Mario, dlaczego tak bardzo strzegłaś swojej tajemnicy? Co to było? Jaką krzywdę <br>ci wyrządzono? Czy dlatego chciałaś odejść? Umrzeć? Dlaczego mi nie zaufałaś? <br>- Położył ręce na jej wypukłym brzuchu. - Przecież oboje mogliśmy je chronić. <br>- Dziecko poruszyło się.<br>- Sądzę, że ona go nie chciała chronić - Mary starała się mówić spokojnie i wyraźnie. <br>Nie była umalowana