się pierwiastek chemiczny (po polsku iryd), w którym wokół jądra krąży 77 elektronów. Według pierwszych analiz tyle właśnie satelitów miało zapewniać globalną łączność. W rachunku końcowym zdecydowano się na rozwiązanie bardziej oszczędne - 66 urządzeń. Nazwa jednak pozostała, bo pierwiastek liczący 66 elektronów nazywa się mniej elegancko - dysproz.<br>Wyprodukowanie i umieszczenie tak dużej liczby satelitów było najkosztowniejszą częścią projektu. Pochłonęło ponad 3 mld dolarów, a ważące po blisko 700 kg urządzenia zgodnie woziły rakiety amerykańskie, rosyjskie i chińskie. Satelity zawisły na wysokości 781 km nad Ziemią, gdzie krążą nad nami z szybkością 27 tys. km na godzinę. Zgodnie z planami miały wytrzymać osiem lat