najdrobniejszych szczegółach, z głęboką znajomością rzemiosła. Cudowna maszyna do grania. Genialna, lecz gdybym dziś próbowała ją naśladować, uznano by to za nieznośną manierę. Tego jestem pewna.<br>Przyjęliśmy z Jankiem Łomnickim rozwiązanie połowiczne: kiedy kamera jest daleko - stylizuję gest i ruch, a kiedy wchodzi na scenę - trochę stylizacji zdejmuję. Teksty prozą - tak jak mówi się dziś, wierszem - z zachowaniem metrum. A trzeba było do końca wyciągnąć wnioski z faktu, że nie robimy filmu dla znawców historii teatru, lecz dla widzów, zdecydować się na wariant radykalny: grać sceny teatralne współcześnie.<br>Ważniejsza niż Modrzejewska, teatralna wielkość, była dla mnie Modrzejewska wykonująca straszliwie ciężki zawód. Chciałam