Pozwolę sobie odczytać zakończenie: "...rosząc ziemię ojczystą rubinowymi kropli posoki". Zakończenie to jest nienadzwyczajne, chciałem je przerobić, lecz nie byłem wczoraj w nastroju. Następnie odwrócił się do Polka i powiedział bez gniewu:<br>- Tyle mi ostatnio wyrządziłeś przykrości, że wyciągnąłbym konsekwencje, gdybym uważał cię za równego sobie.<br>- Ja go skrajam na talarki i dam myszom na pożarcie - szlochał z tyłu Kajaki, dławiąc się bezsilnym gniewem. Ale Polek nic nie słyszał i nie rozumiał. Stał tak z wybałuszonymi, szczęśliwymi oczami, nie reagując nawet na powtórną porcję "makaronu" zaaplikowanego przez pana Zajtowta. Kiedy siadł, spostrzegł kątem oka przelotne spojrzenie Wisi. Zaśmiał się sam do