niesłusznie represjonowany w stanie wojennym powróciłem do czytelni, ale tylko na pół etatu, powitany kwiatami przez panią Ludmiłę. Zofii Kawałek już nie zastałem: z obawy przed zemstą uciśnionych wyjechała na saksy do Niemiec. Wydarzenie, które zmieniło moje życie, nastąpiło na pogrzebie matki. Ale wcześniej odbył się jeszcze jeden pogrzeb. Na tamten świat przeniósł się pan Feliks, bojownik o utrwalanie władzy ludowej i aktywny do końca ormowiec. Dobiegał już osiemdziesiątki, a że dużo popijał i to byle czego, bo strasznie podrożały alkohole, chwycił go wylew krwi do mózgu, przewrócił się w łazience i zmarł nie odzyskując przytomności. Znaleziono w jego pokoju wycinki z