radę ze wszystkim - czekaj, bo ja jeszcze śniadania nie jadłem. Pójdziemy razem do "Małej", pogoda świetna: tutaj, na rogu Miodowej, taksówka wpadła między dwa tramwaje - wieźli, zdaje się, do kliniki jakąś kobietę w ciąży. Poharatało ją, powiadam ci, okropność było patrzeć. Trzeba sobie nalać kawy.<br>Lucjan przechadza się po pokoju tańczącym krokiem, gwiżdżąc przez zęby. Czuje się lekko i z przyjemnością patrzy na jedzącego Zygmunta - ma Beethovenowską twarz - z wyrazem. Wysokie czoło okala mu blond czupryna. Zygmunta bardzo chętnie malują. Lucjan patrzy na podwórko: dwaj młodzi ludzie grają na gitarach i śpiewają smutną piosenkę:<br>...i już nigdy nie zabłysnął<br>w oczach