o twarzy obwisłej jak morda wyżła. Był to jeden z braci Bergów, zwany "pierwszym". Popatrzył na chłopców i kiwnął głową, wobec czego majster chrząknął i puknął ołówkiem w rajzbret.<br>- Sylwek - zwrócił się do chłopca wyrośniętego z ubrania - tego... - wskazał na Jurka - daj Szymczykowi, a tego... - wskazał na Stacha - ojcu do tarczówki. Niech odbiera, a przedtem niech wyrzuci trociny.<br>Sylwek pozostawił ich własnemu przemysłowi zaraz za drzwiami majstrowej kabiny, ponieważ ktoś wrzasnął ze stolarni: klej!<br>Stacho podszedł ku pile tarczowej, zamienił kilka słów z wysokim robotnikiem, smarującym maszynę, wyciągnął z kąta kanciasty kosz z dykty i bez pośpiechu wygarniał szuflą trociny.<br>- Czego