punkt poradzić sobie prościej. Tak, jak w anegdocie o władcy, który ujrzawszy w jednym z miast płoty i ściany stodół zapełnione rysunkami tarcz ze strzałami wbitymi idealnie w środek, zapragnął poznać znakomitego strzelca. Okazał się nim mały chłopiec. Zapytany o swoje sukcesy odparł: "To trywialne. Najpierw strzelam, a potem maluję tarczę".<br><br>&lt;tit&gt;Ryzyko czy szansa?&lt;/&gt;<br><br>Dobrego autora, tak jak dobrego polityka, poznaje się nie tylko po tym jak zaczyna, ale i jak kończy. Z klasycznym problemem "kiedy skończyć" wiąże się ciekawe zagadnienie z pogranicza teorii prawdopodobieństwa i matematycznej teorii podejmowania decyzji. Przypuśćmy, że nasz ekscentryczny wujek-milioner postanowił dać nam jeden ze