spodziewał <br>się, że noc będzie lżejsza i że wiatr ustanie lub przynajmniej ucichnie. Gdyby <br>miał dąć z taką siłą przez całą noc, okrętowi groziłoby wyrzucenie na skały <br>Kaundy.<br> I rzeczywiście, około północy napór wichru zmniejszył się, nie na tyle jednak, <br>aby mogli popłynąć z powrotem ku Krecie. Morze, dziko rozkolebane, targało okrętem, <br>aż skrzypiały wszystkie jego wiązania. Nikt nie zmrużył oka. <br> Korzystając z chwilowego spokoju, kapitan kazał schwytać podrzucane aż na wysokość <br>masztu czółno. Było to zadanie nie lada. Łódź mogła strzaskać burty i pozabijać <br>ludzi. Cała załoga zebrała się na rufie. Ostrożnie ściągali linę.<br> - Na Serapisa! - krzyknął Petesuchos. - Uważajcie! Teraz