panowania mongolskiego, ale dzięki politycznemu lawirowaniu jej książąt utrzymała kontakty gospodarcze i kulturowe z Zachodem, głównie z Polską i Węgrami. W XIV wieku (1340-1366) została opanowana przez króla polskiego Kazimierza Wielkiego; odtąd weszła w granice państwa polskiego i w krąg oddziaływania kultury łacińskiej. Oczywiście skończyło się dla niej panowanie tatarskie, choć napady rabunkowe Tatarów były nadal groźne. <br><br> Spod władzy Tatarów zostały także kolejno wyzwolone olbrzymie obszary Rusi zachodniej: Białorusi i Ukrainy, w miarę jak podbijali je władcy Litwy, chętnie witani jako wyzwoliciele spod nienawistnego jarzma, mimo iż byli poganami. Litwini, często przyjmujący chrześcijaństwo we wschodnim obrządku, nie zmieniali ani porządków