i uprawia, wyżywi go bez "tego" &lt;gap&gt;. I tu także jest pewien stary, samotny chłop, co powiedział, że dla Niemców ziemi uprawiać nie będzie, wyniósł się z domu i żyje z pracy u drugich naprawiając buty, piece, uprząż. Ziemię oddano pod zarząd państwa, a stary chodzi i śmieje się. Ci ludzie tchną czymś innym, ożywczym, bo potrafili zostać sobą. Oparli się tym wszystkim zarządzeniom, które nas mają lepiej &lt;orig&gt;zorrrganizować&lt;/&gt;, &lt;orig&gt;uodporrrnić&lt;/&gt;, &lt;orig&gt;zaharrrtować&lt;/&gt;, spoić, odmłodzić, zaprowadzić nowy ład i uszczęśliwić teraz i w godzinę śmierci naszej - Amen. Psiakrew!<br>Są chwile, w których ogarnia mnie skrajny anarchizm - anarchizm, o jakim nie śniło się nawet tym