polskim: Bóg z wysokiego Olimpu. Inne wymagają komentarza: Duch Święty to u Trzecieskiego Sanctum Flamen, a powinno być - Spiritus Sanctus. Powinno być? To nie tylko kwestia zwykłego dla każdego języka wyboru w polu bliskoznaczności, lecz wyboru normy językowej, powiązanej z licznymi racjami pozajęzykowymi. Spiritus i flamen znaczą podobnie: duch, powiew, tchnienie; flamen jest jednak bardziej poetyczne - a co ważniejsze - ma uzasadnienie w tekstach antycznych. Spiritus w kontekście sanctus jest terminem teologicznym, jest, jeśli tak można rzec, imieniem własnym jednej z osób Trójcy Świętej, a więc problem sprowadza się do opozycji między normą estetyczną antyku a normą terminologiczną teologii chrześcijańskiej.<br>W ten