przecież interesujące jest pytanie odwrotne: jak bywanie w teatrze odbijało się w powstających wtedy dramatach, jakie "teatralne" innowacje poeci wprowadzali do tekstów, jak wzbogacali wizję sceniczną - w dziełach, które były pisane nie dla teatru, a w każdym razie w najbliższej przyszłości nie teatr miał być ich przeznaczeniem. Na problem "myślenia teatrem" zwracała wielekroć uwagę Irena Sławińska. Jej znakomite studia prowadzą przede wszystkim ku odtworzeniu wpisanej w tekst wizji inscenizacyjnej autora. Można zwrócić uwagę też na trochę inny aspekt sprawy, związany niewątpliwie ze znajomością teatru przez poetów: na dwojakość wirtualnych adresatów dzieła dramatycznego.<br><br>&lt;tit&gt;Widz a czytelnik. Nocna pora&lt;/&gt;<br><br>Uderzająca w dramatach Słowackiego