a im bliżej docieramy do rzeczywistej wartości x, tym wyżej oceniamy konkluzję. Stopień osiągnięcia celu zależy więc od różnicy między h a x (jest to tzw. rozmiar błędu), celem zaś jest - mówiąc nieprecyzyjnie - przyjęcie konkluzji w małym stopniu błędnej. Rozmiar błędu można mierzyć za pomocą ix.hi ; z przyczyn natury technicznej stosuje się zazwyczaj (x.h) , czyli tzw. Gaussowską funkcję straty.<br> Postulaty dotyczące r(x, h) są w tej sytuacji dość oczywiste. Dla wszelkich x: r(x, h) powinno wzrastać, gdy (x.h) maleje; powinno osiągać maximum, gdy x = h ; powinno być symetryczne względem x. Ten ostatni warunek tłumaczy się faktem