i na północnej Lubelszczyźnie. Jednak na południu Polski, na Śląsku, w Krakowskiem i Rzeszowskiem, gdzie tkactwem zajmowali się mężczyźni i koncentrowało się ono w dużych ośrodkach chałupniczych, nie powstała w ogóle ludowa tkanina dekoracyjna. Nie ma jej również na Pomorzu"&lt;/&gt; (Fryś-Pietraszkowa, 1988, s. 118). <br>W tkactwie ludowym najczęściej występowała technika splotu płóciennego, powstała przez przeplecenie prostopadłych do siebie nitek przędzy, raz nad i raz pod nitką osnowy. Jest to splot dwunicielnicowy, umożliwiający rozwinięte warianty przy zastosowaniu deseczki i iglicy, a także dodatkowych nicielnic. Splotem tym tkano także sukna na portki góralskie, gunie, sukmany - ale sukna te formowano w foluszniach. Splot