radiolokacyjnych usytuowanych nie na ziemi, ale wysoko, w powietrzu, które ponadto winny być zdolne do szybkiego manewru do dowolnych rejonów zagrożenia i dostarczania danych punktom dowodzenia oraz jednostkom lotniczym i lądowym.<br>Na początku lat osiemdziesiątych, w ramach specjalistycznego programu Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych roboczo nazwanego "Pavemover", amerykańska firma Grumman zaprezentowała technologię obliczeń i nowe algorytmy dla radarów, umożliwiające osiągniecie pożądanych charakterystyk wykrywalności obiektów naziemnych poruszających się z małymi prędkościami. Przedstawione wyniki prac były nie tylko były interesujące, ale i bardzo obiecujące. Nic zatem dziwnego, że w 1985 r. US Air Force Systems Command podpisały z firmą Grumman kontrakt w wysokości 860