sformalizowanego modelu. Wszyscy autorzy tego typu koncepcji zakładają, że realna władza w zdecydowanej większości wielkich spółek należy do zawodowych menedżerów. Specyfika podejścia Galbraitha polega na tym, że przyjmuje on bardzo rozszerzoną interpretację managementu i silnie akcentuje kolektywny charakter podejmowania decyzji. W jego ujęciu władza w "dojrzałej" korporacji należy do tzw. technostruktury, w skład której wchodzą wszyscy, którzy podejmują decyzje, przygotowują je lub dostarczają informacji niezbędnych do ich podjęcia. Jest to zatem bardzo szeroki kolektyw, obejmujący oprócz zawodowych menedżerów także ekspertów i specjalistów (inżynierów, ekonomistów, naukowców itp.), a nawet personel pomocniczy. Dzięki nieustannej ekspansji korporacji technostruktura może realizować własne, specyficzne cele, także