młody gimnazjalny nauczyciel matematyki i fizyki zaczął się interesować filozofią nauki. Nazwisko Karla Poppera miało się na zawsze związać z filozoficznymi przygodami naszego stulecia. Środowisko wiedeńskie nie mogło pozostać bez wpływu na kształtującą się myśl Poppera, ale był to w przeważającej części wpływ przez wywoływanie reakcji sprzeciwu. Karl Popper zainteresowanie tematyczne przejął od członków Koła Wiedeńskiego, ale zaproponował własne, w znacznej mierze wysoce oryginalne rozwiązania. Ze spięcia myślowego Popper - neopozytywizm wiedeński zrodziło się pierwsze, fundamentalne dzieło Poppera: Logik der Forschung (1934) czyli - według polskiego przekładu - Logika odkrycia naukowego. Charakter tego spięcia dobrze odzwierciedlają dwa motta, jakie autor umieścił przed przedmową do