Typ tekstu: Książka
Autor: Kośmider Joanna, Mazur-Chrzanowska Barbara, Wyszyński Bartosz
Tytuł: Odory
Rok: 2002
Autor: Kośmider Joanna, Mazur-Chrzanowska Barbara, Wyszyński Bartosz
Tytuł: Odory
Rok: 2002
można obliczyć odpowiednie stężenia zanieczyszczeń S [ppm] oraz ilorazy S : SPWW=LJZ [jz/m3](rys. 4.16b). Opierając się na zestawieniach standardowych SPWW , obliczono, że w temperaturze 25&730;C powietrze nasycone parami heksanu zawiera około 16 000 jz/m3.
W przypadku oktanu i dekanu odpowiednie stężenia odorantów nie przekraczają w temperaturze pokojowej wartości około 6000 jz/m3 i 1400 jz/m3. Różnica między tymi stężeniami decyduje o tym, że węglowodory wyżej wrzące pachną słabiej od heksanu, mimo że progi wyczuwalności ich zapachu są wyraźnie niższe (rys. 4.16b i c).
Wyniki analogicznych obliczeń dotyczących zapachu węglowodorów C10-C13przedstawiono na rysunku 4.17
W przypadku oktanu i dekanu odpowiednie stężenia odorantów nie przekraczają w temperaturze pokojowej wartości około 6000 jz/m3 i 1400 jz/m3. Różnica między tymi stężeniami decyduje o tym, że węglowodory wyżej wrzące pachną słabiej od heksanu, mimo że progi wyczuwalności ich zapachu są wyraźnie niższe (rys. 4.16b i c).
Wyniki analogicznych obliczeń dotyczących zapachu węglowodorów C10-C13przedstawiono na rysunku 4.17
można obliczyć odpowiednie stężenia zanieczyszczeń S [ppm] oraz ilorazy S : SPWW=LJZ [jz/m3](rys. 4.16b). Opierając się na zestawieniach standardowych SPWW , obliczono, że w temperaturze 25&730;C powietrze nasycone parami heksanu zawiera około 16 000 jz/m3.<br><gap reason="tab"><br>W przypadku oktanu i dekanu odpowiednie stężenia odorantów nie przekraczają w temperaturze pokojowej wartości około 6000 jz/m3 i 1400 jz/m3. Różnica między tymi stężeniami decyduje o tym, że węglowodory wyżej wrzące pachną słabiej od heksanu, mimo że progi wyczuwalności ich zapachu są wyraźnie niższe (rys. 4.16b i c).<br>Wyniki analogicznych obliczeń dotyczących zapachu węglowodorów C10-C13przedstawiono na rysunku 4.17
