Goffmana do reprezentantów perspektywy reakcji społecznej, jego propozycja analizy stygmatów oraz osób lub grup, które są nimi obarczone, została z powodzeniem wykorzystana przez zwolenników kierunku naznaczania.<br>W przeciwieństwie do przedstawicieli perspektywy reakcji społecznej zainteresowania Goffmana koncentrowały się na codziennych relacjach osób "normalnych" z osobami, które mają pewne cechy, właściwości czy tendencje do zachowań uważane przez nie same lub przez różne społeczne widownie za inne - gorsze, dyskredytujące, poniżające, zawstydzające czy upośledzające. W odróżnieniu do eksponentów kierunku naznaczania Goffman istotnie relatywizował te cechy, właściwości czy zachowania do kontekstu osób, środowisk i sytuacji, nie kreśląc bynajmniej jakiejś sekwencji wydarzeń, której nieuchronnym końcem musi się