bowiem: "Nasze dziedzictwo przeszło do obcych, a nasze domy do cudzoziemców" (Lam 5,2). "Musimy pić naszą wodę za pieniądze i musimy płacić za nasze drzewa (5, 4). "Młodzi chłopcy muszą obracać młyńskie kamienie, a młodzieńcy potykają się pod ciężarem drew" (5, 3). Pierwsza lamentacja, niewątpliwie znacznie późniejsza, jest najbardziej teologiczna i ma charakter bardziej ogólny. Najpóźniejsza jest lamentacja trzecia, której forma i treść sprawiają wrażenie pewnej sztuczności. Uważa się ją za indywidualną skargę jednostki nad własnym, nieszczęśliwym losem. Niektórzy widzą w niej aluzje do losów Jeremiasza (Lam 3, 53. 58. 60). Nie znaczy to jednak, że jest ona dziełem tego