zasad (oczywiście zainspirowana analizą walk wojskowych) zaleca koncentrację wysiłku na osłabieniu tej części sił strony przeciwnej, od której (części) zależy zachowanie innych jej części (dowództwo, system nerwowy, itp.).<br> Jasne jest, że takie zalecenie nie może być wyrażone w standardowym języku teorii gier. Z drugiej strony, stwierdzić można, że cokolwiek głosi teoria gier, należy to do prakseologii, wzbogacając jej zakres i metody. Uderzającym przykładem jest pojęcie strategii, wcześniej w prakseologii nieznane, chociaż termin "działanie złożone" lub "pasmo działań" był często używany. Różnicę można przedstawić następująco:<br> Strategia jest algorytmem sekwencyjnego zachowania uwzględniającego wszelkie możliwe reakcje otoczenia na działania elementarne. Innymi słowy, jest to szczegółowy