W powyższej reakcji wolny rodnik nie ginie, bo do niebezpiecznej zabawy wciągana jest kolejna "zdrowa" cząsteczka kwasu tłuszczowego. Ten cykl reakcji (1.7.1) i (1.7.2) może powtarzać się wielokrotnie, póki nie położy mu kresu reakcja terminacji, i może doprowadzić do przekształcenia w nadtlenek - zależnie od częstości reakcji terminacji - kilku, kilkudziesięciu czy nawet kilkuset cząsteczek kwasów tłuszczowych.<br>Tlen singletowy może także powodować powstawanie nadtlenków lipidów, choć mechanizm tej reakcji nie jest wolnorodnikowy i polega na addycji cząsteczki tlenu do wiązania podwójnego (p. 1.3.5). Również ozon może bezpośrednio przyłączać się do wiązań podwójnych. Powstałe ozonki mogą rozpadać się