oczywiście wszystkich stanów i zmian somatycznych, choć niektóre z nich identyfikuje, pozwalając nam na zbliżenie umownej, tzw. obiektywnej normy do jej subiektywnego odczucia.<br>Samoświadomość zdrowotna jest szczególną formą samoświadomości somatycznej, relatywnie prostszą formą świadomościowej aktywności ludzkiej, koncentrującej się wokół funkcjonowania organizmu na poziomie somatycznym, zwykle sygnalizowanym przez poczucie zdrowia czy też sprawności lub jego braku. Samoświadomość stanu chorobowego jest, w świetle poglądów Zaborowskiego, pochodną obrazu własnego schorzenia, obrazu, który powstaje na podstawie posiadanych przez daną osobę informacji zewnętrznych, zmodyfikowanych poprzez jej wrażliwość somatyczną i ogólną wrażliwość emocjonalną, a także samoświadomość aparycyjną.<br>"Samoświadomość somatyczna, stanowiąca jedno z istotnych kryteriów dojrzałości psychologicznej, jak