zawsze zapewnić mu błogostan - to są rzeczy, którym poeta i obrońca poezji nie powinien dowierzać. Jeżeli krzyczą, że teraz albo nigdy, że przeżywamy przełom, jakiego ludzkość nie znała od początku swego istnienia, i że niczym już zająć się nie wolno, tylko przełomem - obrońca sztuki i nauki dobrze by zrobił, gdyby tłumił w sobie i innych ten krzyk aktualności. Z takiej postawy hamującej nie wynika, aby stawał po stronie innych, którzy mówią, że wszystko już było, że niesprawiedliwość i gwałt są wieczne i że - nie bacząc na żadne przemiany - należy uprawiać swój poetycki czy naukowy ogródek. Przeciwnie, z większą może słusznością można