sześć. - Dla mnie to osoba - definiuje Jarosław Bachowski z firmy Egon and Zehnder, zajmującej się rekrutacją pracowników na wysokie stanowiska - która zatraca rozróżnienie między czasem pracy a czasem wolnym.<br><br>Tkwi pracoholik w robocie jak w smole. I nie potrafi z niej wyleźć, choćby nawet chciał. Jeśli jest szefem, mógłby scedować to i owo na swego zastępcę albo i szeregowego pracownika. Ale nie. Jest nieufny wobec zespołu. Choć wciąga w tę smołę podwładnych i współpracowników, to tak naprawdę żywi przekonanie, że tylko on potrafi najlepiej wykonać każde zadanie, nie można więc przekazywać go innym.<br><br>Najlepiej nie oznacza jednak, że nie można by jeszcze lepiej