Klawe, jak Boga kocham! - krzyknął Kaziuk.<br>- Ujdzie - zgodził się Łapa.<br>- A ja może nie chcę - rzekł chmurnie Polek.<br>- No, Polek, słyszysz? - przynaglał Kaziuk. Krywko nie ruszył się z miejsca. Dobrzynkiewiczowie obwąchali już wszystkie kwiaty w lesie i zawrócili do domu.<br>- On chyba nie da rady - powiedziała przeciągle Pacia.<br>- Jakbym zechciał, tobym wlazł.<br>- Tak tylko mówisz. Ja już kiedyś wspinałam się tamtędy.<br>- Co to, sztuka?<br>- Nie, chłopcy, nie trzeba go namawiać. Za wysoko i niebezpiecznie.<br>- Dla mnie? - spytał Polek wstając.<br>- No chyba. Jesteś karęta jeszcze - powiedziała szybko i niedbale Pacia. Polek w milczeniu zaczął schodzić w dół ku rzece. Pozostali ułożyli się