ścianach zewnętrznych komórek epidermalnych, a więc w tych, które są najbardziej narażone na zetknięcie z patogenami. U odmian odpornych tworzenie się tionin jest najintensywniejsze w miejscu sąsiadującym z apresorium grzyba. Tioniny silnie hamują rozwój grzybów. Uważa się, że powodują one zmiany przepuszczalności błon komórkowych prowadzące do śmierci patogena. Są także toksyczne dla komórek roślin wyższych i prawdopodobnie także dla gospodarza. Możliwe, że roślina żywicielska chroni się przed ich szkodliwym działaniem kompleksując je w ścianie komórkowej z kwaśnym białkiem. Z kompleksów tych są one uwalniane w czasie porażenia przez grzyb [3]. Ostatnio wykazano, że f-tioniny są przedstawicielami szerszej grupy związków o