nic nie widać - w wagonach powinno się świecić - pewnie pociąg był za jakimś wzgórzem albo drzewa lub domy go zasłaniały.<br>I nagle z całego serca zapragnął znaleźć się z powrotem w mieście.<br>Uszedłszy jeszcze kilkadziesiąt kroków, zboczył w prawo na polną drogę. Gdziekolwiek ona prowadzi, musi w końcu wyjść na tor kolejowy, a przy torze musi być jakiś przystanek.<br>Droga ta obrzydziła mu do reszty nocną włóczęgę po nieznanej okolicy. Po trzech godzinach błądzenia i dowiadywania się u chłopów, doszedł do przystanku w pobliżu jakiejś wsi - był już dzień. Pierwszym pociągiem, który się nadarzył, przyjechał do miasta na śniadanie. Potem spał