faktycznie odrzuca kapitalizm i przywraca komunistyczne rozróżnienie między równością formalną a równością realną, które miało uzasadniać rzekomą realną równość szans w Związku Sowieckim w przeciwieństwie do formalnej jedynie, a więc fikcyjnej równości w państwach burżuazyjnych. Ludzkość nie wymyśliła dotychczas sprawniejszej organizacji gospodarki niż ta, którą zwykło się określać mianem kapitalizmu, toteż lewica, w dążeniu do zwiększenia dobrobytu wszystkich kategorii społecznych, musi być prokapitalistyczna. Ale fakt, że walka o "rzeczywistą równość szans dla wszystkich" jest w kapitalizmie utopią, nie zwalnia jednak lewicy z obowiązku tworzenia instytucji zwiększających równość szans. Trzeba pamiętać wszelako, że chodzi tu o sprawy trudne i złożone, bo rozbieżności