przeciwników komunizmu. Już po październiku jego utwory zaczęły wzbudzać wątpliwości w kierownictwie partii, już cenzura wąchała każdy tekst, a krytycy dopatrywali się zmiany postawy ideologicznej. Nie był jedynym, dla którego rok 1956 był rokiem przełomowym w rozwoju światopoglądu. Niestety, październikowa odwilż, gomułkowska krytyka dotychczasowych rządów i zapewnienia o dążeniu do tożsamości polskiej nie trwały długo. Powoli wszystko powróciło do poprzedniej normy. Moskwa pozwoliła pohulać Polakom tylko przez krótki czas, ponieważ zarażali swym liberalizmem inne państwa układu warszawskiego, a to podważało bezpośrednio racje sowieckiego komunizmu. Może sam Gomułka przeraził się skutków popuszczenia cugli i pospiesznej swoistej "wiosny narodów"? A później, po roku