zbyt pospiesznie i widzi ją jakby z lotu ptaka. Szkoda, powiadam, bo tam, gdzie zasadą jest "wierność", ważne są wszystkie jej etapy i manifestacje. Dlatego wydaje mi się, że artykuł Kołakowskiego ("Etyka bez kodeksu") zestawiony hasłowo z Conradem i Elzenbergiem dla zarysowania tła czy rodowodu etyki Herberta nie jest przykładem trafnym. Nie tylko dlatego, że jest to artykuł z 1962 r., a więc zupełnie nie tłumaczy najwcześniejszych źródeł postawy Herberta, o której Barańczak pisze w rozdziale pierwszym. Także dlatego, że z intelektualną biografią Kołakowskiego łączy się raczej postawa św. Pawła niż Conradowska filozofia człowieka czy Henryk Elzenberg. Brak mi także w