w dowolnym przekroju tego odcinka, np. wartości przepływu maksymalnego. Jest to praktycznie jedyna poprawna metoda transformacji przepływów maksymalnych, które mogą rosnąć lub maleć z biegiem rzeki, w zależności od splotu wielu czynników takich jak: ukształtowanie koryta i doliny rzecznej, aktualna wielkość dopływu bocznego i jego rozkład wzdłuż koryta itp. Modele transformacji przepływu omówiono m.in. w pracy [Kundzewicz, 1985].<br>Metoda analogii hydrologicznej polega na znalezieniu zlewni kontrolowanej podobnej (analogicznej) pod względem warunków hydrologicznych do zlewni niekontrolowanej i następnie przeniesieniu charakterystyk przepływu określonych w zlewni kontrolowanej do zlewni niekontrolowanej. W przypadku pełnej analogii hydrologicznej pomiędzy tymi zlewniami, tzn. zgodności pod względem warunków