zostało świadomie odłożone do momentu zakończenia procesu prywatyzacji. Osłabiło to prawdopodobnie w pierwszym okresie presję konkurencyjną, której poddani zostali dyrektorzy przedsiębiorstw. W Polsce wiarygodność groźby bankructwa była niewątpliwie większa. <br>Prywatyzacja kuponowa miała zapewnić szybki transfer własności do sektora prywatnego. Za utopijną uznano troskę o zminimalizowanie ryzyka ponoszonego przez społeczeństwo. Proces transformacji postrzegany był jako nieuchronnie bolesny i niezupełnie klarowny, który należy jak najszybciej zakończyć. Sprawiedliwy transfer praw własności miał polegać na równej szansie, danej wszystkim w punkcie wyjścia, w postaci kuponów prywatyzacyjnych. Następnie, w przeciwieństwie do polskiego programu NFI, nie próbowano stwarzać ochrony obywateli przed ryzykiem decyzji inwestycyjnych. Pojawienie się milionów