Typ tekstu: Książka
Autor: Kowalczyk Paweł
Tytuł: Fizyka cząsteczek
Rok: 2000
Autor: Kowalczyk Paweł
Tytuł: Fizyka cząsteczek
Rok: 2000
odpowiednie charaktery równe zeru. Stąd orbitale molekularne, jakie można zbudować z dwóch orbitali atomowych 1s, transformują się zgodnie z reprezentacją o następujących charakterach:
Łatwo zauważyć, że wektor da się przedstawić jako suma wektorów charakterów reprezentacji nieprzywiedlnych , tzn. reprezentację można rozłożyć na reprezentacje nieprzywiedlne . Bezpośrednim rachunkiem sprawdzamy, że zgodnie z reprezentacją transformuje się orbital molekularny zgodnie zaś z reprezentacją .
Czytelnik może tu dojść do (słusznego) wniosku, że znalezienie tak prostej postaci orbitali molekularnych nie wymagało wcale aparatu teorii grup. Ale przy kolejnych orbitalach atomowych pojawiają się problemy. Mamy teraz do dyspozycji orbitale odpowiadające głównej liczbie kwantowej , w atomie wodoru zdegenerowane. Czy wstawiać
Łatwo zauważyć, że wektor da się przedstawić jako suma wektorów charakterów reprezentacji nieprzywiedlnych , tzn. reprezentację można rozłożyć na reprezentacje nieprzywiedlne . Bezpośrednim rachunkiem sprawdzamy, że zgodnie z reprezentacją transformuje się orbital molekularny zgodnie zaś z reprezentacją .
Czytelnik może tu dojść do (słusznego) wniosku, że znalezienie tak prostej postaci orbitali molekularnych nie wymagało wcale aparatu teorii grup. Ale przy kolejnych orbitalach atomowych pojawiają się problemy. Mamy teraz do dyspozycji orbitale odpowiadające głównej liczbie kwantowej , w atomie wodoru zdegenerowane. Czy wstawiać
odpowiednie charaktery równe zeru. Stąd orbitale molekularne, jakie można zbudować z dwóch orbitali atomowych 1s, transformują się zgodnie z reprezentacją <gap> o następujących charakterach:<br> <br><gap><br><br>Łatwo zauważyć, że wektor <gap> da się przedstawić jako suma wektorów charakterów reprezentacji nieprzywiedlnych <gap>, tzn. reprezentację <gap> można rozłożyć na reprezentacje nieprzywiedlne <gap>. Bezpośrednim rachunkiem sprawdzamy, że zgodnie z reprezentacją <gap> transformuje się orbital molekularny <gap> zgodnie zaś z reprezentacją <gap>.<br>Czytelnik może tu dojść do (słusznego) wniosku, że znalezienie tak prostej postaci orbitali molekularnych nie wymagało wcale aparatu teorii grup. Ale przy kolejnych orbitalach atomowych pojawiają się problemy. Mamy teraz do dyspozycji orbitale odpowiadające głównej liczbie kwantowej <gap>, w atomie wodoru zdegenerowane. Czy wstawiać
