decyzja.<br>M. Gajewski zwrócił się do J. Gąsienicy Roja, M. Popki i do mnie z poleceniem dojścia do wspomnianego już Kotła i założenia lin poręczowych na trawersie do Sanktuarium. Wzięliśmy niezbędny sprzęt taternicki i stopień po stopniu wznieśliśmy się skalno-trawiastą grzędą. Wkrótce stanęliśmy na zasłanym głazami dnie Kotła. Szliśmy trawersem wznoszącym się w prawo, dochodząc do grzędy opadającej od Czarnego Mięguszowieckiego Szczytu. Po jej drugiej stronie - Sanktuarium. Związaliśmy się. Było bardzo mało czasu, zrobiło się pochmurno, deszczowo, wyjątkowo wcześnie zaczęło się zmierzchać. Zaczynamy zdawać sobie sprawę, że nie wygramy tego wyścigu z nocą. W Kotle znalazła się już cała ekipa