tropy (ryc. 1.8E). Być może do tej samej grupy zwierząt należały pierwsze <br>&lt;page nr=162&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>mułojady, które pojawiły się w zapisie kopalnym nieco później od twórców płytkich przypowierzchniowych norek (w tommocie). Ich sposób działania polegał na drążeniu każdej kolejnej norki (zapełnianej przepuszczonym przez jelito osadem) wzdłuż poprzednio wyrytej. W rezultacie powstawał językowaty trop z łukowatymi prążkami wewnątrz (struktura zwana z niemiecka Spreite). Ten sposób żerowania niewiele mówi o anatomii i nie pozwala na określenie pokrewieństw pozostawiających takie tropy zwierząt. Do językowatych stosunkowo prostych tropów tego typu dołączyły w ordowiku śrubowe z wieloma zwojami penetrującymi osad (Spirophyton). W innych wydłużył się przede wszystkim pionowy