unoszącej pełny kieliszek ręki: z drowie, Franciszku!<br>Trochę zaczyna mi się dłużyć jego milczenie.<br>W końcu pada pytanie kolejne i ostatnie.<br>- Pojmuję, kolego Piaskawy. Ale co właściwie zrobimy z Twardowskim?<br>Piaskawy wzrusza ramionami: - Profesorze! Przecież stamtąd się nie wraca.<br>Materna patrzy już tylko na mnie.<br>Cofam się, zaczynam kluczyć, mylić tropy.<br>Ciągle jednak słyszę za plecami ciężki trucht rannego słonia.<br>W końcu pociągam Franka za sobą na próg łazienki, obmywam ręce z całej tej sprawy między Ludwikiem, Twardowskim a Materną.<br>Z łazienki wracam do przedpokoju i tu właśnie się spotykamy.<br>- Wychodzisz już, prawda? - pyta Franek .<br>- Czyżbyś sobie tego życzył? - Tak.<br>- Dzięki