zaczekać chwilę, zaraz będę gotów.<br>Jubiler ruszył wolno w stronę drzwi od swojej sypialni. Na mokrą łysinę wcisnął staromodną szlafmycę.<br>- Panie Sommé - powstrzymał go Mock. - A czy nie mogłaby ze mną pojechać do sklepu pańska żona? Pan jest naprawdę chory. Nie chciałbym pana narażać na niebezpieczeństwo.<br>- Och, jaki pan radca troskliwy - jubiler wykrzesał z siebie niekłamany zachwyt. - Ale to jest niemożliwe. Moja ukochana Edith wyjechała dziś rano na aukcję starych sreber do Lipska. Podczas jej nieobecności i mojej choroby sklepem zarządza nasz zaufany subiekt. Ale to i tak na nic. To znaczy nic panu nie pomoże ów subiekt. Tylko ja znam