kompleksu&lt;/&gt;<br><br>Stałą równowagi reakcji powstawania kompleksu K$ nazywamy często stałą trwałości lub stałą asocjacji tego kompleksu. Jeśli reakcja ma postać<br>&lt;gap&gt;<br>w którym wyrażenia w nawiasach kwadratowych oznaczają, jak zwykle, stężenia (odpowiednio kompleksu oraz nie związanych w kompleks: jonów metalu i chelatora). Im bardziej trwały jest kompleks, tym wyższa wartość stałej trwałości K$ (tym bardziej równowaga reakcji (1.6.1) jest przesunięta w kierunku tworzenia kompleksu).<br>Stała trwałości jest odwrotnością stałej dysocjacji kompleksu: K$=1/K'.<br>Chelatory metali są często stosowane w doświadczeniach w celu wykazania udziału jonów żelaza czy reakcji Fentona w badanych procesach. Jeżeli bowiem chelator tego typu dodamy do